In onze nieuwe serie blogs 'Business Borrels' schrijft oprichter Julia maandelijks over het wel en wee van een eigen bedrijf. Dit keer: hoe bouw je aan een imperium vanaf de bank? Kan dat wel?
Ik heb sinds deze week een nieuwe bank.
Echt zo'n plofbank, met een MEGA hoek. Waar je de hele dag kunt blijven liggen. Met z'n tweeën. De bank zorgt daar wel voor, het is net een magneet die hard z'n best doet om niet los te komen. Zo'n bank heb ik nu.
Aangezien ik een interior-junkie ben, ben ik natuurlijk al de hele week in mijn nopjes. Ik moet toegeven, ik had wat stress. Want ik moest de oude bank nog verkopen. Er zat niet heel veel tijd tussen dat de oude bank werd opgehaald en de nieuwe bank zou arriveren. Ik had niet echt zin om met twee banken te zitten, dat snap je vast. De stress bleek onnodig te zijn, want de oude bank werd op tijd opgehaald. Eind goed, al goed.
Ik heb dus nu een bank die me de hele dag naar zich toe trekt, en heb dan ook al mijn werk deze week vanaf de bank gedaan. Wat me aan het denken heeft gezet. Want is het nou heel gek, dat ik dit doe? Is het gek dat ik het bouwen van mijn imperium (slash gewoon een groter wordend goedlopend bedrijf) run vanaf de bank? Hoort dat wel?
Ik voel dan ook regelmatig een soort urge om een kantoor te huren. Waar mijn team en ik samen kunnen werken. Ik heb een tijdje een kantoor gehad, en dat eh, duurde niet heel lang. Ik ben er denk ik precies drie keer geweest. Waarom? Ik ben gewoon niet gemaakt om iedere dag om hetzelfde tijdstip de deur uit te stappen. Ik heb het veel te fijn in mijn eigen huis. Waar alles is, waar mijn katten daardoor de hele dag in de tuin kunnen chillen, waar de koffie altijd even lekker is. En waar je geen cappuccino krijgt waar dan van dat melkpoeder in is gegoten, of wat het dan ook is wat uit zo'n koffieautomaat komt. Ik. kan. dat. niet. aan.
Team Selling Stories bestaat dan ook uit tekstschrijvers die daar eigenlijk allemaal hetzelfde in zijn. Die het heerlijk vinden om - net als ik - vanaf hun eigen lievelingsplek te werken. En met een werkschema wat voor hun fijn is. Zo kreeg ik deze week in de avond appjes van één van onze tekstschrijvers, omdat zij het liefst in de avond werkt. Terwijl ik op dat moment met open mond zat te kijken naar B&B vol Liefde en de acht seconden durende knuffel (if you know, you know).
Dat is wat me blij maakt. Ik werk tegenwoordig het liefst overdag, maar zij niet. Dus waarom zouden we dan in hemelsnaam samen op een kantoor zitten van negen tot vijf, wanneer zij dan helemaal niet productief is? Waarom zou ik dan maar meegaan in de standaard van alleen professioneel zijn wanneer je een kantoor hebt, terwijl het je mensen misschien helemaal niet blij maakt?
Goed, ik zeg niet dat er nooit een kantoor zal komen. Want het is natuurlijk ook een idee om een kantoor zo in te richten dat je er 24/7 terecht kunt. Ofzo. Dat het een plek wordt waar alle tekstschrijvers van Selling Stories in hun eigen tijd kunnen werken, wanneer ze dat fijn vinden. En dat we op bepaalde momenten er wel allemaal zijn om te brainstormen, dingen door te spreken en samen te kunnen zijn.
Maar voor nu, is dit hoe het werkt. Dit is hoe het goed loopt, dit is hoe iedereen zich fijn voelt. Dit is hoe Selling Stories nu in elkaar zit.
Dus ook al zou een groot deel van werkend Nederland er iets van vinden dat ik dit type vanaf de bank, het kan me niets schelen. Dit imperium (dit manifesteer ik, hè?) van Selling Stories wordt voorlopig gewoon gebouwd vanaf deze heerlijke plofbank, waar ik voorlopig niet vanaf kom.
Volgende maand weer borrelen?
